نسیم وحی

فی الکافی ، عن الباقر قال رسول ا… (ص): طوبی لِمَن شَغَلَهُ خوفُ اللّه ِ عزَّوجل عن خَوْفِ الناس.

خوشا به حال کسی که ترس او از خدا موجب نترسیدن او از مردم می شود. یعنی آنچنان قلبِ او از خشیّت الهی لبریز بشود که جایی برای ترس از این و آن باقی نمی ماند. و مظهر تامّ و تمامش آنجایی است که در یک عملی که امرش دائر بین ملاحظه خوف الهی یا ملاحظه خوف مردم است ، انسان طبق تکلیفش عمل می کند. اصلِ دیگر این است که : سرگرم عیوبِ نفس خودمان باشیم ، زیرااین کار ما را از پرداختن به عیوب دیگران مشغول می کند . ما عیوبی داریم که نه فقط آن را نمی شناسیم ، بلکه حتی گاهی آن را ، حُسن تصوّر می کنیم ! می پنداریم که این ، حُسنِ ماست در حالی که عیبِ ماست. بنابراین باید دقّت بکنیم تا عیب را پیدا بکنیم. بعد از پیدا کردنِ عیب ، به رفعِ آن بپردازیم. همه اینها مراحلِ دشواری است که اگر انسان این اشتغال را پیدا کند، این وظیفه را برای خود قائل باشد که به عیب خود بپردازد، دیگر مجالی برای او باقی نمی ماند که به عیب این و آن بپردازد.

?شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا… امام خامنه ای (مدظله العالی) - ‏ 1/ 8/ 90

✨خداوند در قرآن می‏فرمايد:
«ولايَطؤون مَوطئاً يَغيظُ الكفّار… الاّ كُتب لهم به عَملٌ صالح»
(سوره توبه، آيه 120)
هيچ حركت دسته جمعى كه كفّار را عصبانى كند، صورت نمیگيرد مگر اين كه براى آن، پاداش عمل صالح ثبت میشود.

?آرى، راهپيمايى‏ هايى كه دشمنان اسلام و مسلمين را عصبانى كند، عمل صالح است. اين راهپيمايى ‏ها (بخصوص كه از طريق وسايل ارتباطى و ماهواره‏ها منعكس می‏شود) نوعى حضور در صحنه، عبادت دسته جمعى و امر به معروف و نهى از منكر عملى و عامل تقويت روحيّه مردم و مقابله با دشمن است.

بسم الله الرحمن الرحیم

امیر مومنان امام علی علیه‌السلام فرمود:

روزی رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلّم، بر ما در منزل وارد شد. فاطمه نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من هم برایش عدس تمیز می‌کردم.
آن حضرت اظهار داشتند: شنو از من که جز آنچه را که پروردگارم امر کرده نمی‌گویم! هیچ مردی نیست که در کارهای منزل به همسرش کمک کند، مگر این‌ که پاداش او به هر تار مویی که بر بدنش روییده باشد، ثواب یک سال عبادتی است که روزهایش را روزه گرفته و شب‌هایش را شب‌زنده‌داری کرده باشد و خداوند به او ثوابی می‌بخشد که به صابرین و داوود نبی و یعقوب و عیسی بخشیده باشد.
ای علی! کسی که در کارهای خانه به همسر خود بدون تکبر خدمت کند، پـروردگار اسمش را در دفتر شهدا ثبت می‌کند و برایش به هر روز و شبی ثواب هزار شهید و به هر قدمی که برمی‌دارد ثواب حج و عمره می‌دهد و به ازای هر رگی در بدنش، یک شهر در بهشت برایش منظور می‌نماید.
ای علی! یک ساعت خدمت‌کردن به همسر در کارهای خانه، بهتر از عبادت هزار سال و هزار حج و هزار عمره و بهتر از آزادی هزار بنده و هزار غزوه و عیادت از هزار مریض و هزار نماز جمعه و هزار تشییع‌جنازه و هزار گرسنه‌ای که سیرشان کند و هزار برهنه را پوشاندن و هزار اسب در راه پروردگار دادن و برایش بهتر از هزار دینار به مستمندان صدقه دادن و بهتر از تلاوت تورات و انجیل و زبور و فرقان است و بهتر از خریدن و آزاد کردن هزار اسیر و بخشیدن هزار شتر به فقراست و چنین مرد خدمتکار به همسر، از دنیا بیرون نمی‌رود، مگر آن‌که جایگاه خود را در بهشت ببیند.
ای علی! کسی که در خدمت به همسرش، تکبر نکند بدون حساب وارد بهشت می‌شود. ای علی! خدمت به همسر، کفاره گناهان کبیره است و خاموش‌کننده آتش خشم پروردگار و مهریه حورالعین و این خدمت، موجب زیادی خوبی‌ها و درجات است.
ای علی! به همسر خدمت نمی‌کند مگر شخص صدیق و یا شهید و یا مردی که خداوند متعال خیر دنیا و آخرت را برایش خواسته باشد.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله : «الولد الصّالح ریحانة من ریاحین الجنّة؛ فرزند صالح، گلی از گل های بهشت است».

انسان هنگام تولد، موجودی ناتوان و نیازمند به پرستار، ولی دوست داشتنی و با یک سلسله استعدادهای مختلف است که با تولد خویش، به زندگی پدر و مادر رونقی تازه و گرمی و صفا می بخشد و ساعت ها آنان را سرگرم خود می سازد.

از همین لحظات آغازین زندگی یک کودک با پرورش جسمی و روحی او، آینده و سرنوشت او نیز رقم می خورد. کودک برای اینکه بتواند انسانی مستقل، اجتماعی، تکامل یافته و دارای صفات و ملکات نیکو گردد، نیاز به یک مربی شایسته و پرهمت دارد تا استعدادها و توان مندی های او را به ثمر برساند.

مربیان طفل، از جمله پدر و مادر او، معلم و یا بزرگان او موظفند گام به گام، او را به شاهراه ترقی و تکامل هدایت کنند و یاریگر او باشند تا آنجا که بتواند تا حدودی مستقل از آنان پیش رود و در کوره آزمون زندگی، به صورت فردی باتجربه درآید که شلاق عادات و سنن زشت، روح و ذهنش را مکدر نسازد.

این نوشتار بر آن است تا راهکارهای تربیت دینی کودک را به مربیان طفل، یعنی پدر و مادر بیاموزد. ازاین رو، می کوشیم تا از میان رهنمودهایی که در زمینه تعلیم و تربیت دینی کودکان ارائه شده است، دو شیوه عملی مهم و اساسی را معرفی کنیم و سپس به شرح و بیان هر کدام بپردازیم. اولین راهکار، درباره راه های ایجاد شوق و رغبت در کودکان و نیز موانع آن بحث می کند.

راهکار دوم، اصل تشویق و پاداش است که از اینها به عنوان دو ابزار مؤثر برای تقویت نیروی مربی یاد می شود و به بحث درباره میل روانی بشر به تشویق و پاداش می پردازد.

ایوب که خود کشتی رنج و غم دنیاست                                                                    در مزتبه صبرمثل بر همه لب هاست

با این همه شور و مثل و شهره آفاق                                                                     شاگرد کلاس اول زینب کبری ست